Duygu Yüklü Bir Mektup: Anneciğim

Bu katıksız sevgiyi de kimseden öğrenmeye ihtiyacın yok. Biliyorum, sen beni, benim hayal ettiğimden daha fazla seviyorsun. Ben ruhumla buluşmadan önce sen beni sıcacık bedeninde sardın sarmaladın.

Dünyaya geldikten sonra aynı içtenlikle hep gözlerimin içine baktın. Bıkmadan ve usanmadan bana katlandın, Benim ve tüm çocukların çilesini zaten anaların sevgisinden başka hiçbir şey taşıyamaz.

Seni yılın bir gününde hatırlama unutkanlığı içinde değilim. Senin bana sunduğun katıksız sevgi, her an seni hatırlatacak ve özletecek kadar içten bir yürek ördü içimde.

İlk gülüşümde, ilk yürüyüşümde, ilk konuşuşumda ne kadar sevindiğini anlamak isterdim. Beni yüreğinle öylesine sardın ki ilk oyuncağım bir çaput bebekti. Seni taklit ettim, sana özendim. Benim dışımda her ne varsa, hepsi seninle anlam kazandı

Bu gün, boyum seni geçti ama sen de biliyorsun ki ben hala bir çocuğum. Büyüdükçe kavrayıp tanıdığım dış dünya, senin gibi temiz değil, içten değil, yapmacık ve soluksuz Bazen her şey kaskatı kesiliyor gözümün önünde. Ben büyüdükçe seni daha çok seviyor ve özlüyorum

Sen büyümemden ne kadar korkuyorsan, ben de çocuk kalmak istiyorum, sevginle yoğurduğun bu yüreği hep aynı sıcaklıkla taşımak istiyorum. Hiçbir şey çocuk yüreğimi söküp almasın istiyorum Boyum büyüdükçe yüreğim daralmasın istiyorum, dünyanın bana sunacakları seni ve insanları unutturmasın istiyorum.

Tüm güçlükler ve ikilemler, büyüdükçe kaybedilen içtenlikler, çıkar ve gurur hesaplarına hep senin yüreğime koyduğun sevgi ile aşıyorum. Benim zihnimi ne doldurursa doldursun, karşıma ne çıkarsa çıksın senin sıcaklığında ısınıyorum ve kendimi mutlu ve güçlü hissediyorum.

Annesiz çocuklan gördükçe, içimdeki parçalanmalar, titremeler, korkular seni daha çok sevdiriyor.

Öğretilmeye çalışılan tüm sevgiler, senin yaşattığın sevginin yanında hiç kalıyor. Kolaycılar sevmeyi, inanmayı, güvenmeyi acı çekmeyi, paylaşmayı yaşamadan anlatmaya herkese hemen öğretivermeyi düşünüyorlar.

Bir kitap yazıp satmak ve o kitabı okumakla her şeyi biliyoruz, sana da öğretelim havasına bürünüyorlar. Ancak, senin sıcaklığında ılıyan kanım, ısınan içim, her an seni bana bağışlayanı hatırlatıyor.

Seni bana bağışlayan, senin verdiğin sevgiyle kendi zatına yönelecek bir yürek sunmuş oluyor bana. Senin benimle olmanı, mutlu ve sağlık olmanı diliyorum.

Anneciğim, senin sevgin beni daha yüce sevgilere kanatlandırıyor,

Benim bedenimde, kalbimde tüm varlığımda ve sevgilerimde sen varsın. Biliyorum sen de beni her an hatırlıyorsun. Uzaklarda bile olsan, sevginle benim yanımdasın

Beni el bebek gül bebek beslemedin. Bazen kızdın, azarladın. Ceza verdiğin de oldu. Bunların içinde bana verdiğin değer yatıyordu. Her geçen gün daha iyi anlıyorum, benim daha iyi bir insan olmam için titizlenişin yine bana olan sevgindendi.

Senin için yapacaklarım, senin yaptıklarının yanında bir hiç olacak. Ama biliyorum, sen o ana yüreğinle bu hiçleri her zaman büyütüp süslüyorsun

Senin bana yüklediğin bu yürekle tüm insanlar seviyorum. Bende her ne varsa, bunun özünde sen varsın.

Seni bugün değil her gün seven, sevgiyi ve insan olmayı senden öğrenen kızın,

Kaynak: Saliha Sertel (Muğla) / Semerkand Aylık Aile Dergisi / Ekim 2012 / bkz: 54