Ey İnsan! O kerim Rabbine karşı seni aldatan nedir? O ki seni yarattı, her bir şeyini yerli yerince koydu, seni oldukça dengeli kıldı.Dilediği şekilde seni terkib etti (İnfitar Süresi 6-8)
Ey Ademoğlu!
Sana ne oluyor da aklını başına devşirmiyorsun; görev ve sorumluluklarını düşünmüyor ve aldatıcı şeylere kanıyorsun?
Seni böylesine mükemmel yaratan, yaratılmışların birçoğundan üstün tutan, evresi bütünüyle senin hizmetine boyun eğdiren yüce Allah, hiç boş ve anlamsız bir iş yapar mı?
Hayatı boyunca görev ve sorumluluklarının bilincinde olanlar iyilerle, bilinçsiz ve sorumsuz kişileri; başka bir deyişle;
İnsanlık alemine hayırlı hizmetler veren iyilerle hep zarar veren, şerri yayan meymenetsizleri sonuçta bir tutar mı? Elbette hayatta yapılan her şey kayda geçirilecek, her şey hesap gübü muhasebe ortamına getirilecek ve iyilerle kötüler ayırt edilecektir… O halde ey insan! ‘Sakın ha dünya hayatı ve çok aldatıcı şeytan seni Allah’a boş yere güvendirmesin’
Sen neye aldanıyor ve neye güvenerek isyan ediyorsun?
Seni meniden yaratan o değil mi?
O halde, O’nu aciz bırakman mümkün müdür? Bir gün, Resulüllah (s.a.v) avucuna tükürdü, parmağını üzerine koyup sonra dedi ki: Aziz ve celil olan Allah buyurdu ki:
Ey Ademoğlu!
Sen beni nasıl aciz bırakabilirsin? Bens eni şunun benzeri bir sudan yarattım. Seni mükemmel bir yapıda, şekil ve görünümün en güzeliyle var ettim. Sabah akşam arasında yürüdün. Mal biriktirdin ve hak sahiplerinin hakkını vermedin.
Sonuçta can boğaza gelip dayanmış, sen de kalkmış varislerine senin için sadaka vermelerini vasiyet ediyorsun! Artık sadaka verme zamanı çok geriler de kalmadı mı?
Kaynak: M. Zeki Duman / Beyanu’l-Hak / C: 2 / bkz: 536-537
