Hz. Ömer halife seçildiğinde Resulüllah’ın minberinden Allah’a hamd ve sena ettikten sonra
Ey insanlar! Biliyorum ki siz benden şiddet ve katılık görüyorsunuz. Çünkü ben Hz. Peygamber ile beraberken, onun kölesi ve hizmetkarıydım. O da Allah’ın buyurduğu gibiydi:
Ben Resulüllah’ın elinde, kınından çekilmiş kılıç gibiydim. Ancak beni kına koyduktan veya herhangi bir işi, “Yapma” dedikten sonra dururdum. Aksi takdirde peygamberin yumuşaklığından ötürü ben halkın üstüne giderdim. Böylece Hz. Peygamber’le beraber, vefat edinceye kadar devam ettim. Vefat ederken benden razıydı. Ve bundan ötürü de Allah’a çokça hamdu senalar ediyorum ve bundan dolayı mesudum.
Sonra aynı yerde Ebubekir ile beraberdim. O da Resulüllah’ın halifesiydi. Onun keremini, şeref ve yumuşaklığı hakkındaki durumunu biliyorsunuz. Ben onun hizmetkarıydım. Ve onun elinde kılıç gibiydim. Benim şiddetim onun yumuşaklığına karışırdı. Ancak o önüme geçtiğinde dururdum. Aksi takdirde yürürdüm. Ben bu duruma devam ettim.
Ta ki Ebubekir benden razı olduğu halde vefat edinceye kadar. Bundan ötürü de Allah’a çokça hamd ederim ve ben bu durumumla da mesudum.
Sonra bugün vazife bana verilmiştir. Ben biliyorum, sizden birisi, “Başkası işin başında iken, Ömer bize katı davranırdı. İşte şimdi işin başına geldikten sonra hali ne olacaktır?” der. Biliniz ki, herhangi bir suçlunun bağışlanması için benden ricada bulunmayacaksınız. Çünkü, siz beni tanıyorsunuz ve beni denediniz.
Hz. Peygamber’in sünnetini de biliyorsunuz. Rasulüllah’tan sorulmasını istediğim her şeyi sordum ve bu hususta hiç pişman değilim. Biliniz ki, zalim hakkında, halife seçildikten sonra, benim bildiğiniz katılığım kat be kat artmıştır. Saldırgan hakkında da böyledir.
Müslümanların hakkını, zayıfın hakkını kuvvetlilerinden almak hususunda da böyledir. Fakat iffetli, namuslu ve Allah’ın hükümlerine boyun eğen kimselere de yüzümü yere koyarım. Benimle, herhangi birinizin arasında bir ihtilaf olursa, onunla istediği kimseye gitmekten zerre kadar çekinmeyeceğim. Bunun denemesini yapabilirsiniz.
Ey Allah’ın kulları!
Kaynak: Muhammed Yusuf Kandehlevi / Hayatü’s Sahabe / C: II / bkz: 85-86
