Genellikle savaşta söz konusu olan korku namazı şöyle kılınır: Savaş durumunda olan topluluktan bir grup, düşman karşısında durur. Bir grup da gelip imama uyar. İki rekatlı namazın ilk rekatını, üç veya dört rekatlı bir namazın da ilk iki rekatını imamla beraber kılar; ikinci secdeden veya birinci teşehhütten sonra bu grup düşman cephesine gider, diğer grup gelerek imama uyar. Onunla beraber geri kalan rekatları kılar ve yeniden düşman karşısına gider.
İmam da kendi başına selam verir, namazdan çıkar. Birinci grup döner ve namazını kıraatsiz olarak tamamlar, selam verip düşman karşısına gider. Çünkü bu grup lahik durumundadır. Sonra ikinci grup gelir, namazını kıraatle tamamlayıp tekrar düşman karşısına döner. Zira bunlar da mesbuk durumundadır.
Bir topluluğun bu şekilde namazı, faziletli bir imamın arkasında namaz kılmalarını sağlamak içindir. Böyle bir durum söz konusu değilse her grubun, başka bir imamın arkasında güven halinde olduğu gibi namaz kılmaları daha uygundur.
Korku namazının bozulmaması için imama uyanların gidiş ve gelişlerinde namaza aykırı başka bir harekette bulunmamaları gerekir. İmam-ı Azam ile İmam Muhammed’e göre korku namazı bu günde de meşrudur. İmam Ebu Yusuf’a göre ise, bu namaz Peygamber (s.a.v) Efendimizin devrine mahsustur.
