Lahn, celi yani (açık) ve hafi yani (gizil) olmak üzere ikiye ayrılır.
İzhar, İhfa, İdğam ve benzeri tecvid kaidelerine uymamak, ince harfi kalın, kalın harfi ince okumak, med ile okunması gerekeni kasır ile, kasır ile okunması gereken med ile okumak gibi. Bu çeşit hatalar manayı bozmaz.
Kur’an-ı Kerim okuyan herkesin lahn-ı celi’den sakınması farz-ı ayın’dır. Çünkü lahn-ı celi ile okumak çoğu zaman namazı bozar. Lahn-ı hafi yapmadan Kur’an okumak farz-ı ayın değil ise de elden geldiğince bu çeşit hatalardan sakınmak gerekir.
Hareke, harfleri seslendirmek için onların alt ve üstlerine konan işaretlere hareke denir. Fetha yani (üstün), kesre yani (esre) ve zamme yani (ötre) olmak üzere üç çeşittir.
Fetha (Üstün): Bu harflerin üzerine konulan bir tane eğik çizgidir. Kur’an-ı Kerim’de ki ince harfleri e, kalın harfleri (a) diye ses verir
Kesre (Esre): Harfin altına konulan eğik çizgidir. Kur’an-ı Kerim’de Elif-Ba da (I) harfi olmadığı için harflere (i) sesi verir
Zamme (Ötre): Harfin üstüne gelen küçük vav harfine benzer bu işaret; ince harfleri ince u sesiyle (u ile ü arasında bir ses), kalın okunan harfleriyse u sesi ile okutur
Fethalı yani (üstünlü) harfe meftuh, kesreli yani (esreli) harfe meksur, zammeli yani (ötreli) harfe de mazmun denir. Ayrıca harekeli olana müteharrik, harekesiz olan harfe de sakin denir.
Kaynak: Turan Yazılım / Mürşit 5 /